3.2.18 ஊடலுவகை 3.2.18 Sulking Charm

3.2.18 ஊடலுவகை
3.2.18 Sulking Charm

She
1321. இல்லை தவறவர்க்கு ஆயினும் ஊடுதல்
வல்லது அவர்அளிக்கு மாறு.
He is flawless; but I do pout. 1321
So that his loving ways show out.

1322. ஊடலின் தோன்றும் சிறுதுனி நல்லளி
வாடினும் பாடு பெறும்.
Fading first, love blooms and outlives 1322
The petty pricks that pouting gives.

1323. புலத்தலின் புத்தேள்நாடு உண்டோ நிலத்தொடு
நீரியைந் தன்னார் அகத்து.
Is there a heaven like sulk beneath 1323
Of hearts that join like water and earth?

1324. புல்லி விடாஅப் புலவியுள் தோன்றுமென்
உள்ளம் உடைக்கும் படை.
In long pout after embrace sweet 1324
A weapon is up to break my heart.

He
1325. தவறிலர் ஆயினும் தாம்வீழ்வார் மென்றோள்
அகறலின் ஆங்கொன் றுடைத்து.
Though free form faults, one feels the charms 1325
Of feigned release from lover's arms.

1326. உணலினும் உண்டது அறல்இனிது காமம்
புணர்தலின் ஊடல் இனிது.
Sweeter than meal is digestion 1326
And sulk in love than union.

1327. ஊடலில் தோற்றவர் வென்றார் அதுமன்னும்
கூடலிற் காணப் படும்.
The yielder wins in lover's pout 1327
Reunited joy brings it out.

1328. ஊடிப் பெறுகுவம் கொல்லோ நுதல்வெயர்ப்பக்
கூடலில் தோன்றிய உப்பு.
Shall not our pouting again give 1328
The dew-browed joy of joint love?

1329. ஊடுக மன்னோ ஒளியிழை யாமிரப்ப
நீடுக மன்னோ இரா.
Sulk on O belle of shining jewels! 1329
Prolong O night! our delight swells!

1330. ஊடுதல் காமத்திற்கு இன்பம் அதற்கின்பம்
கூடி முயங்கப் பெறின்.
Bouderie is lovers' delight 1330
Its delight grows when they unite.

கற்பியல் முற்றிற்று
காமத்துப்பால் முற்றிற்று

The Holy Kural Ends.

3.2.17 புலவி நுணுக்கம் 3.2.17 Feigned Anger

3.2.17 புலவி நுணுக்கம்
3.2.17 Feigned Anger

1311. பெண்ணியலார் எல்லாரும் கண்ணின் பொதுஉண்பர்
நண்ணேன் பரத்தநின் மார்பு.
I shrink to clasp you bosom lewd 1311
To the gaze of all ladies exposed.

1312. ஊடி இருந்தேமாத் தும்மினார் யாம்தம்மை
நீடுவாழ் கென்பாக் கறிந்து.
He sneezed while we went on sulking 1312
Expecting me to say "live long".

He
1313. கோட்டுப் பூச் சூடினும் காயும் ஒருத்தியைக்
காட்டிய சூடினீர் என்று.
"For which lady?" she widely cries 1313
While I adorn myself with flowers.

1314. யாரினும் காதலம் என்றேனா ஊடினாள்
யாரினும் யாரினும் என்று.
"I love you more than all" I said 1314
"Than whom, than whom?" she sulked and chid.

1315. இம்மைப் பிறப்பில் பிரியலம் என்றேனாக்
கண்நிறை நீர்கொண் டனள்.
"In this life we won't part" I told 1315
Her eyes at once with tears were filled.

1316. உள்ளினேன் என்றேன்மற் றென்மறந்தீர் என்றென்னைப்
புல்லாள் புலத்தக் கனள்.
I said "I thought of you". She left 1316
Her embrace crying "Oft you forget".

1317. வழுத்தினாள் தும்மினேன் ஆக அழித்தழுதாள்
யாருள்ளித் தும்மினீர் என்று.
I sneezed; she blessed; then changed and wept 1317
"You sneezed now at which lady's thought?"

1318. தும்முச் செறுப்ப அழுதாள் நுமர்உள்ளல்
எம்மை மறைந்திரோ என்று.
I repressed sneeze; she wept crying 1318
"Your thoughts from me you are hiding".

1319. தன்னை உணர்த்தினும் காயும் பிறர்க்குநீர்
இந்நீரார் ஆகுதிர் என்று.
I try to coax her and she remarks 1319
"Your coaxing others thus this marks".

1320. நினைத்திருந்து நோக்கினும் காயும் அனைத்தும்நீர்
யாருள்ளி நோக்கினீர் என்று.
I think and gaze at her; she chides: 1320
"On whom your thought just now abides?"

3.2.16 புலவி 3.2.16 Bouderie

3.2.16 புலவி
3.2.16 Bouderie

The Maid to the Mistress
1301. புல்லா திராஅப் புலத்தை அவர் உறும்
அல்லல்நோய் காண்கம் சிறிது.
Feign sulk; embrace him not so that 1301
We can see his distress a bit.

1302. உப்பமைந் தற்றால் புலவி அதுசிறிது
மிக்கற்றால் நீள விடல்.
Sulking is the salt of love; but 1302
Too much of it spoils the taste.

Wife Addresses Husband
1303. அலந்தாரை அல்லல்நோய் செய்தற்றால் தம்மைப்
புலந்தாரை புல்லா விடல்.
To leave the sulker unembraced 1303
Is to grieve the one sorely grieved.

1304. ஊடி யவரை உணராமை வாடிய
வள்ளி முதலரந் தற்று.
To comfort not lady in pout 1304
Is to cut the fading plant at root.

He within Himself
1305. நலத்தகை நல்லவர்ககு ஏஎர் புலந்தகை
பூஅன்ன கண்ணார் அகத்து.
Pouting of flower-eyed has 1305
To pure good mates a lovely grace.

1306. துனியும் புலவியும் இல்லாயின் காமம்
கனியும் கருக்காயும் அற்று.
Love devoid of frowns and pets 1306
Misses its ripe and unripe fruits.

1307. ஊடலின் உண்டாங்கோர் துன்பம் புணர்வது
நீடுவ தன்று கொல் என்று.
"Will union take place soon or late?" 1307
In lover's pout this leaves a doubt.

1308. நோதல் எவன்மற்று நொந்தாரென்று அ·தறியும்
காதலர் இல்லா வழி.
What's the good of grieving lament 1308
When concious lover is not present?

1309. நீரும் நிழலது இனிதே புலவியும்
வீழுநர் கண்ணே இனிது.
Water delights in a shady grove 1309
And sulking in souls of psychic love.

1310. ஊடல் உணங்க விடுவாரொடு என்நெஞ்சம்
கூடுவேம் என்பது அவா.
My heart athirst would still unite 1310
With her who me in sulking left!

3.2.15 நெஞ்சொடுபுலத்தல் 3.2.15 Chiding the Heart

3.2.15 நெஞ்சொடுபுலத்தல்
3.2.15 Chiding the Heart

She
1291. அவர்நெஞ்சு அவர்க்காதல் கண்டும் எவன்நெஞ்சே
நீஎமக்கு ஆகா தது?
You see, his heart is his alone; 1291
Why not my heart be all my own?

1292. உறாஅ தவர்க்கண்ட கண்ணும் அவரைச்
செறாஅரெனச் சேறியென் நெஞ்சு.
O heart, you see how he slights me 1292
Yet you clasp him as if friendly.

1293. கெட்டார்க்கு நட்டார்இல் என்பதோ நெஞ்சேநீ
பெட்டாங்கு அவர்பின் செலல்?
You follow him at will. Is it 1293
"The fallen have no friends" my heart?

1294. இனிஅன்ன நின்னொடு சூழ்வார்யார் நெஞ்சே
துனிசெய்து துவ்வாய்காண் மற்று.
You won't sulk first and then submit 1294
Who will then consult you, my heart?

1295. பெறாஅமை அஞ்சும் பெறின்பிரிவு அஞ்சும்
அறாஅ இடும்பைத்தென் நெஞ்சு.
Frets to gain and fears loss in gain 1295
O my heart suffers ceaseless pain.

1296. தனியே இருந்து நினைத்தக்கால் என்னைத்
தினிய இருந்ததென் நெஞ்சு.
My itching mind eats me anon 1296
As I muse on him all alone.

1297. நாணும் மறந்தேன் அவர்மறக் கல்லாஎன்
மாணா மடநெஞ்சிற் பட்டு.
I forget shame but not his thought 1297
In mean foolish mind I'm caught.

1298. எள்ளின் இனிவாம்என்று எண்ணி அவர்திறம்
உள்ளும் உயிர்க்காதல் நெஞ்சு.
My heart living in love of him 1298
Hails his glory ignoring blame.

He
1299. துன்பத்திற்கு யாரே துணையாவார் தாமுடைய
நெஞ்சந் துணையல் வழி.
Who support a man in grief 1299
If lover's heart denies relief?

1300. தஞ்சம் தமரல்லர் ஏதிலார் தாமுடைய
நெஞ்சம் தமரல் வழி.
Why wonder if strangers disown 1300
When one's own heart is not his own?

3.2.14 புணர்ச்சிவிதும்பல் 3.2.14 Longing for Reunion

3.2.14 புணர்ச்சிவிதும்பல்
3.2.14 Longing for Reunion

She
1281. உள்ளக் களித்தலும் காண மகிழ்தலும்
கள்ளுக்கில் காமத்திற் குண்டு.
Rapture at thought and joy when seen 1281
Belong to love and not to wine.

1282. தினைத்துணையும் ஊடாமை வேண்டும் பனைத் துணையும்
காமம் நிறைய வரின்.
When passion grows palmyra-tall 1282
Sulking is wrong though millet-small.

1283. பேணாது பெட்பவே செய்யினும் கொண்கனைக்
காணா தமையல கண்.
Though slighting me he acts his will 1283
My restless eyes would see him still.

1284. ஊடற்கண் சென்றேன்மன் தோழி அதுமறந்து
கூடற்கண் சென்றது என் னெஞ்சு.
Huff I would, maid, but I forget; 1284
And leap to embrace him direct.

1285. எழுதுங்கால் கோல்காணாக் கண்ணேபோல் கொண்கன்
பழிகாணேன் கண்ட இடத்து.
When close I see not lord's blemish 1285
Like eyes that see not painter's brush.

1286. காணுங்கால் காணேன் தவறாய காணாக்கால்
காணேன் தவறல் லவை.
When he's with me I see not fault 1286
And nought but fault when he is not.

1287. உய்த்தல் அறிந்து புனல்பாய் பவரேபோல்
பொய்த்தல் அறிந்தென் புலந்து?
To leap in stream which carries off 1287
When lord is close to feign a huff.

1288. இளித்தக்க இன்னா செயினும் களித்தார்க்குக்
கள்ளற்றே கள்வநின் மார்பு.
Like wine to addicts that does disgrace 1288
Your breast, O thief, is for my embrace!

He
1289. மலா¢னும் மெல்லிது காமம் சிலர்அதன்
செவ்வி தலைப்படு வார்.
Flower-soft is love; a few alone 1289
Know its delicacy so fine.

1290. கண்ணின் துனித்தே கலங்கினாள் புல்லுதல்
என்னினும் தான்விதுப் புற்று.
She feigned dislike awhile but flew 1290
Faster for embrace than I do.

3.2.13 குறிப்பறிவுறுத்தல் 3.2.13 Feeling Surmised

3.2.13 குறிப்பறிவுறுத்தல்
3.2.13 Feeling Surmised

He to Her
1271. கரப்பினுங் கையிகந் தொல்லாதின் உண்கண்
உரைக்கல் உறுவதொன் றுண்டு.
You hide; but your painted eyes 1271
Restraint off, report your surmise.

1272. கண்ணிறைந்த காரிகைக் காம்பேர்தோட் பேதைக்குப்
பெண்நிறைந்த நீர்மை பொ¢து.
With seemly grace and stem-like arms 1272
The simple she has ample charms.

1273. மணியில் திகழ்தரு நூல்போல் மடந்தை
அணியில் திகழ்வதொன்று உண்டு.
Something shines through her jewelled charm 1273
Like thread shining through wreathed gem.

1274. முகைமொக்குள் உள்ளது நாற்றம்போல் பேதை
நகைமொக்குள் உள்ளதொன் றுண்டு.
Like scent in bud secrets conceal 1274
In the bosom of her half smile.

1275. செறிதொடி செய்திறந்த கள்ளம் உறுதுயர்
தீர்க்கும் மருந்தொன்று உடைத்து.
The close-bangled belle's hidden thought 1275
Has a cure for my troubled heart.

She to Her Maid
1276. பொ¢தாற்றிப் பெட்பக் கலத்தல் அரிதாற்றி
அன்பின்மை சூழ்வ துடைத்து.
His over-kind close embrace sooths; 1276
But makes me feel, loveless, he parts.

1277. தண்ணந் துறைவன் தணந்தமை நம்மினும்
முன்னம் உணர்ந்த வளை.
Quick, my bracelets read before 1277
The mind of my lord of cool shore.

1278. நெருநற்றுச் சென்றார்எம் காதலர் யாமும்
எழுநாளேம் மேனி பசந்து.
My lover parted but yesterday; 1278
With sallowness it is seventh day.

The Maid Tells Him
1279. தொடிநோக்கி மென்தோளும் நோக்கி அடிநோக்கி
அ·தாண் டவள்செய் தது.
She views her armlets, her tender arms 1279
And then her feet; these are her norms.

1280. பெண்ணினால் பெண்மை உடைத்தென்ப கண்ணினால்
காமநோய் சொல்லி இரவு.
To express love-pangs by eyes and pray 1280
Is womanhood's womanly way.

3.2.12 அவர்வயின்விதும்பல் 3.2.12 Mutual Yearning

3.2.12 அவர்வயின்விதும்பல்
3.2.12 Mutual Yearning

She
1261. வாளற்றுப் புற்கென்ற கண்ணும் அவர்சென்ற
நாளொற்றித் தேய்ந்த விரல்.
My eyes are dim lustre-bereft 1261
Worn fingers count days since he left.

1262. இலங்கிழாய் இன்று மறப்பின்என் தோள்மேல்
கலங்கழியும் காரிகை நீத்து.
Beauty pales and my bracelets slide; 1262
Why not forget him now, bright maid?

1263. உரன்நசைஇ உள்ளம் துணையாகச் சென்றார்
வரல்நசைஇ இன்னும் உளேன்.
Will as guide he went to win 1263
Yet I live-to see him again.

1264. கூடிய காமம் பிரிந்தார் வரவுள்ளிக்
கோடுகொடு ஏறுமென் நெஞ்சு.
My heart in rapture heaves to see 1264
His retun with love to embrace me.

1265. காண்கமன் கொண்கனைக் கண்ணாரக் கண்டபின்
நீங்கும்என் மென்தோள் பசப்பு.
Let me but gaze and gaze my spouse 1265
sallow on my soft shoulders files.

1266. வருகமன் கொண்கன் ஒருநாள் பருகுவன்
பைதல்நோய் எல்லாம் கெட.
Let my spouse return just a day 1266
Joy-drink shall drive my pain away.

1267. புலப்பேன்கொல் புல்லுவேன் கொல்லோ கலப்பேன்கொல்
கண்அன்ன கேளிர் வரன்?
If my eye-like lord returneth 1267
Shall I sulk or clasp or do both?

He
1268. வினைகலந்து வென்றீக வேந்தன் மனைகலந்து
மாலை அயர்கம் விருந்து.
May the king fight and win and give 1268
And with my wife I will feast this eve!

1269. ஒருநாள் எழுநாள்போல் செல்லும்சேண் சென்றார்
வருநாள்வைத்து ஏங்கு பவர்க்கு.
One day seems as seven to those 1269
Who yearn return of distant spouse.

1270. பெறின்என்றாம் பெற்றக்கால் என்னாம் உறினென்றாம்
உள்ளம் உடைந்துக்கக் கால்.
When her heart is broken, what is 1270
The good of meeting and love-embrace?

3.2.11 நிறையழிதல் 3.2.11 Reserve Lost!

3.2.11 நிறையழிதல்
3.2.11 Reserve Lost!

She
1251. காமக் கணிச்சி உடைக்கும் நிறையென்னும்
நாணுத்தாழ் வீழ்த்த கதவு.
Passion's axe shall break the door 1251
Of reserve bolted with my honour.

1252. காமம் எனவொன்றோ கண்ணின்றென் நெஞ்சத்தை
யாமத்தும் ஆளும் தொழில்.
The thing called lust is a heartless power 1252
It sways my mind at midnight hour.

1253. மறைப்பேன்மன் காமத்தை யானோ குறிப்பின்றித்
தும்மல்போல் தோன்றி விடும்.
How to hide this lust which shows 1253
Itself while I sneeze unawares!

1254. நிறையுடையேன் என்பேன்மன் யானோஎன் காமம்
மறையிறந்து மன்று படும்.
I was proud of my sex-reserve 1254
Lo lust betrays what I preserve.

1255. செற்றார்பின் செல்லாப் பெருந்தகைமை காமநோய்
உற்றார் அறிவதொன்று அன்று.
Dignity seeks not a deserter 1255
But Love-sick is its innovator.

1256. செற்றவர் பின்சேறல் வேண்டி அளித்தரோ
எற்றென்னை உற்ற துயர்.
O Grief, my deserter you seek 1256
Of your caprice what shall I speak!

1257. நாணென ஒன்றோ அறியலம் காமத்தால்
பேணியார் பெட்ப செயின்.
When lover's love does what it desires 1257
We forget all shame unawares.

1258. பன்மாயக் கள்வன் பணிமொழி அன்றோநம்
பெண்மை உடைக்கும் படை.
The cheater of many wily arts 1258
His tempting words break through women's hearts.

1259. புலப்பல் எனச்சென்றேன் புல்லினேன் நெஞ்சம்
கலத்தல் உறுவது கண்டு.
In huff I went and felt at ease 1259
Heat to heart in sweet embrace.

1260. நிணந்தீயில் இட்டன்ன நெஞ்சினார்க்கு உண்டோ
புணர்ந்தூடி நிற்பேம் எனல்.
To feign dislike is it not rare 1260
For mates who melt like fat in fire?

3.2.10 நெஞ்சொடுகிளத்தல் 3.2.10 Soliloquy

3.2.10 நெஞ்சொடுகிளத்தல்
3.2.10 Soliloquy

1241. நினைத்தொன்று சொல்லாயோ நெஞ்சே எனைத்தொன்றும்
எவ்வநோய் தீர்க்கும் மருந்து.
Think of, O heart, some remedy 1241
To cure this chronic malady.

1242. காதல் அவரிலர் ஆகநீ நோவது
பேதைமை வாழியென் நெஞ்சு.
Bless O mind! you pine in vain 1242
For me he has no love serene.

1243. இருந்துள்ளி என்பா¢தல் நெஞ்சே பா¢ந்துள்ளல்
பைதல்நோய் செய்தார்கண் இல்.
O mind, why pine and sit moody? 1243
Who made you so pale lacks pity.

1244. கண்ணும் கொளச்சேறி நெஞ்சே இவையென்னைத்
தின்னும் அவர்க்காணல் உற்று.
Take these eyes and meet him, O heart 1244
Or their hunger will eat me out.

1245. செற்றார் எனக்கை விடல்உண்டோ நெஞ்சேயாம்
உற்றால் உறாஅ தவர்.
He spurns our love and yet, O mind, 1245
Can we desert him as unkind?

1246. கலந்துணர்த்தும் காதலர்க் கண்டாற் புலந்துணராய்
பொய்க்காய்வு காய்திஎன் நெஞ்சு.
Wrath is false, O heart, face-to face. 1246
Sans huff, you rush to his sweet embrace.

1247. காமம் விடுஒன்றோ நாண்விடு நன்னெஞ்சே
யானோ பொறேன்இவ் விரண்டு.
Off with love O mind, or shame 1247
I cannot endure both of them.

1248. பா¢ந்தவர் நல்காரென்று ஏங்கிப் பிரிந்தவர்
பின்செல்வாய் பேதைஎன் நெஞ்சு.
Without pity he would depart! 1248
You sigh and seek his favour, poor heart!

1249. உள்ளத்தார் காத லவராக உள்ளிநீ
யாருழைச் சேறியென் நெஞ்சு.
The lover lives in Self you know; 1249
Whom you think, mind to whom you go?

1250. துன்னாத் துறந்தாரை நெஞ்சத்து உடையேமா
இன்னும் இழத்தும் கவின்.
Without a thought he deserted us 1250
To think of him will make us worse.

3..2.9 உறுப்புநலனழிதல் 3.2.9 Limbs Languish

3..2.9 உறுப்புநலனழிதல்
3.2.9 Limbs Languish

Maid Tells Her
1231. சிறுமை நமக்கொழியச் சேட்சென்றார் உள்ளி
நறுமலர் நாணின கண்.
To lift from want he left me afar 1231
His thought makes my eyes blush the flower.

1232. நயந்தவர் நல்காமை சொல்லுவ போலும்
பசந்து பனிவாரும் கண்.
My pale tearful eyes betray 1232
The hardness of my husband, away.

1233. தணந்தாமை சால அறிவிப்ப போலும்
மணந்தநாள் வீங்கிய தோள்.
These arms that swelled on nuptial day 1233
Now shrunk proclaim "He is away".

1234. பணைநீங்கிப் பைந்தொடி சோரும் துணைநீங்கித்
தொல்கவின் வாடிய தோள்.
Bracelets slip off the arms that have 1234
Lost old beauty for He took leave.

1235. கொடியார் கொடுமை உரைக்கும் தொடியடு
தொல்கவின் வாடிய தோள்.
Bereft of bracelets and old beauty 1235
Arms tell the cruel's cruelty.

She
1236. தொடியடு தோள்நெகிழ நோவல் அவரைக்
கொடியர் எனக்கூறல் நொந்து
Arms thin, armlets loose make you call 1236
My sire cruel; that pains my soul.

1237. பாடுபெறுதியோ நெஞ்சே கொடியார்க்கென்
வாடுதோட் பூசல் உரைத்து.
Go and tell the cruel, O mind 1237
Bruit ov'r my arms and glory find.

He
1238. முயங்கிய கைகளை ஊக்கப் பசந்தது
பைந்தொடிப் பேதை நுதல்.
The front of this fair one O paled 1238
As my clasping arms loosed their hold.

1239. முயக்கிடைத் தண்வளி போழப் பசப்புற்ற
பேதை பெருமழைக் கண்.
Cool breeze crept between our embrace 1239
Her large rain-cloud-eyes paled at once.

1240. கண்ணின் பசப்போ பருவரல் எய்தின்றே
ஒண்ணுதல் செய்தது கண்டு.
Pale eyes pained seeing the pallor 1240
Of the bright forehead of this fair.