1.2.18. ஒப்புரவறிதல் 1.2.18 Duty to Society

1.2.18. ஒப்புரவறிதல்
1.2.18 Duty to Society

211. கைம்மாறு வேண்டா கடப்பாடு மாரிமாட்டு
என் ஆற்றுங் கொல்லோ உலகு.
Duty demands nothing in turn; 211
How can the world recompense rain?

212. தாளாற்றித் தந்த பொருளெல்லாம் தக்கார்க்கு
வேளாண்மை செய்தற் பொருட்டு.
All the wealth that toils give 212
Is meant to serve those who deserve.

213. புத்தே ளுலகத்தும் ஈண்டும் பெறலரிதே
ஒப்புரவின் நல்ல பிற.
In heav'n and earth 'tis hard to find 213
A greater good than being kind.

214. ஒத்த தறிவான் உயிர்வாழ்வான் மற்றையான்
செத்தாருள் வைக்கப் படும்.
He lives who knows befitting act 214
Others are deemed as dead in fact.

215. ஊருணி நீர்நிறைந் தற்றே உலகவாம்
பேரறி வாளன் திரு.
The wealth that wise and kind do make 215
Is like water that fills a lake.

216. பயன்மரம் உள்ளூர்ப் பழுத்தற்றால் செல்வம்
நயனுடை யான்கண் படின்.
Who plenty gets and plenty gives 216
Is like town-tree teeming with fruits.

217. மருந்தாகித் தப்பா மரத்தற்றால் செல்வம்
பெருந்தகை யான்கண் படின்.
The wealth of a wide-hearted soul 217
Is a herbal tree that healeth all.

218. இடனில் பருவத்தும் ஒப்புரவிற்கு ஒல்கார்
கடனறி காட்சி யவர்.
Though seers may fall on evil days 218
Their sense of duty never strays.

219. நயனுடையான் நல்கூர்ந்தா னாதல் செயும்நீர
செய்யாது அமைகலா வாறு.
The good man's poverty and grief 219
Is want of means to give relief.

220. ஒப்புரவினால்வரும் கேடெனின் அ·தொருவன்
விற்றுக்கோள் தக்க துடைத்து.
By good if ruin comes across 220
Sell yourself to save that loss.