2.4.2 மானம்
2.4.2 HONOUR
961. இன்றி அமையாச் சிறப்பின ஆயினும்
குன்ற வருப விடல்.
Though needed for your life in main, 961
From mean degrading acts refrain.
962. சீ¡¢னும் சீரல்ல செய்யாரே சீரொடு
பேராண்மை வேண்டு பவர்.
Who seek honour and manly fame 962
Don't do mean deeds even for name.
963. பெருக்கத்து வேண்டும் பணிதல் சிறிய
சுருக்கத்து வேண்டும் உயர்வு.
Be humble in prosperity 963
In decline uphold dignity.
964. தலையின் இழிந்த மயி¡¢னையர் மாந்தர்
நிலையின் இழிந்தக் கடை.
Like hair fallen from head are those 964
Who fall down from their high status.
965. குன்றின் அனையாரும் குன்றுவர் குன்றுவ
குன்றி அனைய செயின்.
Even hill-like men will sink to nought 965
With abrus-grain-like small default.
966. புகழ்இன்றால் புத்தேள்நாட்டு உய்யாதால் என்மற்று
இகழ்வார்பின் சென்று நிலை.
Why fawn on men that scorn you here 966
It yields no fame, heaven's bliss neither.
967. ஒட்டார்பின் சென்றொருவன் வாழ்தலின் அந்நிலையே
கெட்டான் எனப்படுதல் நன்று.
Better it is to die forlorn 967
Than live as slaves of those who scorn.
968. மருந்தோமற்று ஊன்ஓம்பும் வாழ்க்கை பெருந்தகைமை
பீடழிய வந்த இடத்து.
Is nursing body nectar sweet 968
Even when one's honour is lost?
969. மயிர்நீப்பின் வாழாக் கவா¢மா அன்னார்
உயிர்நீப்பர் மானம் வா¢ன்.
Honour lost, the noble expire 969
Like a yak that loses its hair.
970. இளிவா¢ன் வாழாத மானம் உடையார்
ஒளிதொழுது ஏத்தும் உலகு.
Their light the world adores and hails 970
Who will not live when honour fails.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment