3.2.2 படர்மெலிந்திரங்கல்
3.2.2 Wailing of Pining Love
1161. மறைப்பேன்மன் யானி·தோ நோயை இறைப்பவர்க்கு
ஊற்றுநீர் போல மிகும்.
It swells out like baled out spring 1161
How to bear this pain so writhing?
1162. கரத்தலும் ஆற்றேன்இந் நோயைநோய் செய்தார்க்கு
உரைத்தலும் நாணுத் தரும்.
I can't conceal this nor complain 1162
For shame to him who caused this pain.
1163. காமமும் நாணும் உயிர்காவாத் தூங்கும்என்
நோனா உடம்பின் அகத்து.
In life - poles of this wearied frame 1163
Are poised the weights of lust and shame.
1164. காமக் கடல்மன்னும் உண்டே அதுநீந்தும்
ஏமப் புணைமன்னும் இல்.
My lust is a sea; I do not see 1164
A raft to go across safely.
1165. துப்பின் எவனாவர் மன்கொல் துயர்வரவு
நட்பினுள் ஆற்று பவர்.
What wilt they prove when they are foes 1165
Who in friendship bring me woes!
1166. இன்பம் கடல்மற்றுக் காமம் அ·தடுங்கால்
துன்பம் அதனிற் பொ¢து.
The pleasure in love is oceanful 1166
But its pangs are more painful.
1167. காமக் கடும்புனல் நீந்திக் கரைகாணேன்
யாமத்தும் யானே உளேன்.
Wild waves of love I swim shoreless 1167
Pining alone in midnight hush.
1168. மன்னுயிர் எல்லாம் துயிற்றி அளித்திரா
என்னல்லது இல்லை துணை.
Night's mercy lulls all souls to sleep 1168
Keeping but me for companionship.
1169. கொடியார் கொடுமையின் தாம்கொடிய இந்நாள்
நெடிய கழியும் இரா.
Crueller than that cruel he 1169
Are midnight hours gliding slowly.
1170. உள்ளம்போன்று உள்வழிச் செல்கிற்பின் வெள்ளநீர்
நீந்தல மன்னோஎன் கண்.
Like heart, if my sight reaches him 1170
It won't in floods of tears swim!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment